Going 90s Rock

အစိုင္လိုက္အခဲလိုက္ တစ္စို႔လို႕ မ်ိဳခ်မရၿဖစ္ေနတဲ့ အခါေတြမွာ ေၿပာတာေတြကလည္း ဗလံုးဗေထြးႏိုင္ေနၿပန္တယ္ ။ ခုရက္ပိုင္းမွာ ၁၉၉၀ ဝန္းက်င္တစ္ဝိုက္က Rock သီခ်င္းမ်ားကို တိမ္းညြတ္လ်က္သား ၊ Glam metal ရဲ႕ သေကၤတအတိုင္းပဲ ဆံပင္ရွည္ရွည္ကို ခါခါရမ္းၿပီး သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဟစ္ ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ အခါလည္းရွိရဲ႕ ။ နင့္နင့္နဲနဲ ၿပင္းထန္ခံစားရတဲ့ Rock ဂီတသီခ်င္းေတြဘက္သို႔ ၿပန္လည္ဦးညြတ္ၿခင္းအတြက္ အေၾကာင္းအခ်င္းအရာ တိတိပပ ေပးစရာမလို ၊ ေထြးအံစရာစကားလံုးေတြ ၿပန္ၿပန္မ်ိဳခ်ရေနၿခင္းအတြက္ အေတာ္အသင့္ သက္သာလိုသက္သာၿငား ရင္ဘတ္ထဲ ဒီသီခ်င္းေတြ ေမာင္းသြင္းပစ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။

Cinderella အဖြဲ႕ရဲ႕ Heartbreak station

ၿမန္မာမႈၿပဳလိုက္ေတာ့ ဒီလိုၿဖစ္လာတယ္ ။

ငါ့ဘူတာရံုေလးလဲ တိတ္ဆိတ္တဲ့ညေတြလို.. အိပ္စက္ဖို႔အသင့္ေၿပေန.. ဘာကိုမွ မသိခ်င္သလို…

ၿပတင္းေပါက္က အလင္းလို တံခါးပိတ္ေတာ့ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီ.. ဆံုးရံႈးသြားတာလည္း ဘူတာအိုေလး မသိႏိုင္ၿပီ….

သီခ်င္းအဖြင့္မွာတင္ ကိုယ္ဟာ ဘယ္ရထားမွ တကူးတက မရပ္တန္႔တဲ့ ဘူတာအိုငယ္ အေဟာင္းအႏြမ္းတစ္ခုသက္သက္အၿဖစ္..။ ေလးၿဖဴ က ေနာက္ဆံုးရထား ေလးးး လို႔ ဆြဲတငင္ငင္ တမ္းတလိုက္တဲ့အခါ တေရြ႕ေရြ႕ထြက္သြားတဲ့ ကိုယ္မမွီေတာ့တဲ့ရထားတစ္စင္းကို မႈန္ၿပၿပအလင္းေတြၾကားထဲ ၿမင္ေယာင္ေနမိလိုက္တယ္ ။

Love hurts

နာမည္နဲ႔တင္ အစအဆံုးေၿပာသြားၿပီးသား ဘာမ်ား ထပ္ၿဖည့္စြက္စရာလိုဦးမလဲ ။ ဒီသီခ်င္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း၅၀ေလာက္ကစၿပီး ခုထိကို အဆိုရွင္ေပါင္းစံု ဂီတအမ်ိဳးစံု ဆန္းသစ္ေနတုန္း ။ ဆိုဟန္မ်ိဳးစံုထဲ Nazareth band ရဲ႕ ပံုစံက rock အဆန္ဆံုး ၊ ခံစားခ်က္ကို အဖြင့္ထုတ္ဆံုး ၊ နာနာက်ည္းက်ည္းဟန္အၿပည့္နဲ႔ ။ ေမာင္သစ္မင္းက “အခ်စ္ဒဏ္” ဆိုၿပီး အပိုအလိုမရွိကြက္တိ အငွားခံစားတာကို ေလးၿဖဴက ဒီလိုဆိုတယ္

အခ်စ္ဒဏ္ အခ်စ္နာ ေရာဂါဆိုးလြန္း.. ငါ့ရဲ႕အသည္းအထိမခံ အၿငိမခံ အားနည္း..

လံုးဝပြန္းပဲ့လြယ္ လံုးဝထိခိုက္လြယ္…

တင္ဇာေမာ္က ေနာက္ပံုစံတစ္မ်ိဳးနဲ႔ဆိုတာ နားေထာင္ရၿပန္ေတာ့

ငါ့မွာမသိပါ သို႔ေပမယ့္လည္း တခ်ိဳ႕အသိၪာဏ္မ်ား ငါ့ကိုမင္းသင္ထားခဲ့.. အမ်ားၾကီးသိခဲ့ၿပီ အမ်ားၾကီးတတ္ခဲ့ၿပီ….

သီခ်င္းစာသားအၾကား ခပ္တိုးတိုးေလး လိုက္ရြတ္မိေနတုန္း ဟုတ္တယ္မွန္တယ္ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္မိလိုက္ေတာ့ ခပ္ရဲ႕ရဲ႕ေလးက်န္ေနတဲ့အသဲကပါ ဆတ္ဆတ္ခါ နာသြားတယ္ ။ ေလးၿဖဴက ခံစားခ်က္ကို ေဖာက္ခြဲထုတ္ၿပီး က်ိတ္မႏိုင္ခဲမရဟန္အၿပည့္နဲ႔ မာမာေက်ာေက်ာ သီဆိုထားေပမယ့္ တင္ဇာေမာ္က်ၿပန္ေတာ့ ၾကိတ္မွိတ္နာၾကင္ရသမွ် ဒီသီခ်င္းနဲ႔ ဖြင့္ဟၿမည္တမ္းလိုက္ရပံု ။ အသံပါဝါၿခင္း ဆုိပံုဆိုေပါက္ၿခင္း မတူတဲ့ ဒီအဆိုေတာ္ႏွစ္ဦးမွာ မုဒ္ၿခင္းယွဥ္ရင္ တင္ဇာေမာ္ရဲ႕ မုဒ္ဘက္ကို ရင္ဘတ္ၿခင္းပိုနီးစပ္သြားတယ္ ။ ကိုယ္ကလည္း အခ်စ္ေပၚမွာ ခက္ထန္မာေၾကာႏိုင္တာမွ မဟုတ္ပဲ ။

Aerosmith ရဲ႕ Angel

(သို႕မဟုတ္) ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ ရဲ႕ ဂႏၳဝင္စိမ္းဆို ပိုသိၾကမလားပဲ ။

ၾသကာသေလာကတခြင္ရဲ႕ စိမ္းလန္းတက္ၾကြၿခင္းေတြကဘာရယ္ေၾကာင့္ ခင္မင္ကၽြမ္းဝင္မႈေတြက်ဲေတာက္သြားတဲ့ စိမ္းကားမႈနဲ႔မွ သြားေရာက္ပတ္သက္လိုက္သလဲ ။ ရင္းႏွီးပတ္သက္လာတာမ်ားလာတာေလ အဲဒိထက္ပိုလို႔သာ တိုးလို႔လိုခ်င္လာေလ ၿဖစ္လာေလမို႔ တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ပံုမွန္ရရွိေနၾက အၾကင္နာေတြေတာင္ နည္းပါးသြားသေယာင္ေယာင္ သက္ဝင္ယံုၾကည္လာမိတယ္ ။ အနည္းအမ်ားဆိုတာလည္း ဘာနဲ႔တိုင္းတာလို႔ရမွန္း ဒီကေကာင္ ဂဃနဏ သိမွမသိတာ ။ ေၿပာခ်င္စရာစကားေတြရွိလည္း ထြက္ရမယ့္အသံေပ်ာက္ေနေလေတာ့ ရရွိေနတာကိုသာ အေကာင္းဆံုးလို႔မွတ္ၿပီး ရင္ဘတ္ၾကီးထဲ အတင္းထိုးထည့္ ၾကိတ္မွိတ္ေၿဖသိမ့္လိုက္ရံုသာ တတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္ ။

Ancient Bagan in Last Airbender ?

ေပါကၠံရာမ

မေန႔တေန႔က ေဟာလိဝုဒ္ရဲ႕ The Last Airbender  ရုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ၿဖစ္တယ္ ။ နာမည္ၾကီး ကေလးကာတြန္းဇာတ္လမ္းတြဲကို ရုပ္ရွင္ၿပန္ေၿပာင္းထားတဲ့ ဒီကားမွာ အဓိက သရုပ္ေဆာင္ေတြကလည္း ကေလးေတြပဲ ၿဖစ္ၿပီး ကေလးပရိတ္သတ္ကို အဓိကရည္ရြယ္ရိုက္ထားၿပီးေတာ့ ဒီကေလးကားကို ကေလးမဟုတ္ေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သေဘာတက် ၾကည့္ပါတယ္ ။ ေလာကရဲ႕ Drama ေတြၾကားမွာ ေမ်ာေနတာကေန တခါတခါ ဒီလို စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ ဖန္တီးထားတဲ့ ကမၻာသစ္တစ္ခုကို ေဘးကေန ရပ္ၾကည့္ေမာ ၿပီး အရသာခံပါတယ္ ။ စိတ္ကူးဆန္ဆန္ဖန္တီးထားတဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းမွာေတာင္ အၿပင္က အစုအဖြဲ႔ေတြ ထုထည္ေတြကို  ထည့္သြင္းထားတာ ေတြ႔ရပါဦးမယ္ ။ အေပၚက ပံုကေတာ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခုမွာ ေတြ႔ရတဲ့ (Fire Nation) မီးႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ရႈေမွ်ာ္ခင္းတစ္ကြက္ပါ ။ ေလ  ေရ  ေၿမ  မီး ဓာတ္ၾကီးေလးပါး အသီးသီးနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေလးႏိုင္ငံၾကားက အားၿပိဳင္မႈေတြကို ရိုက္ၿပထားတဲ့ ဒီကားမွာ အိႏိၵယမ်ိဳးႏြယ္သားေတြက မီးႏိုင္ငံေတာ္သားေတြ အၿဖစ္ ပံုေဖာ္ထားၿပီး သူတို႔ ႏိုင္ငံကေတာ့ ေရွးေပါကၠံရာမ (ပုဂံၿပည္) လို႔ ယူဆႏိုင္ပါတယ္ ။ ေနာက္ခံရႈခင္းအရေတာ့ ေရွးပုဂံၿပည္လို႔ ယူဆႏိုင္တဲ့ ပုဂံရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ေစတီ ပုထိုးေတြကို ထည့္သြင္းရိုက္ၿပထားတာ ၿမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္ကားထက္ မူရင္း ကာတြန္းဇာတ္လမ္းတြဲကို ပိုသေဘာက်တယ္ေၿပာပါတယ္ ။  ရုပ္ရွင္ကို ၃ပိုင္းရိုက္မယ္လို႔ မွန္းထားတဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ ၂တြဲထြက္လာဖို႔ရွိပါေသးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္လည္း ရုပ္ရွင္ကို အၾကီးအက်ယ္ ပရိုမိုးရွင္းေတြလုပ္ထားေပမယ့္ ၾကည့္မိေတာ့လဲ ထင္သေလာက္ မေကာင္းသလိုပါပဲ ။ အင္းေလ .. ကေလးေတြ ဝု ဝွစ္ လုပ္ၿပီး ေရေတြ ေလေတြကို ကန္ၿပေကြးၿပတာကို ဒီထက္လဲ ပိုၾကိဳက္လို႔ရပါ့မလဲ ။ ကိုယ္မွ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ပဲ .. ဟင္းး

(ပုဂံၿပည္ရႈခင္းေတြပါေၾကာင္း review ေရးထားတဲ့ MMCP forum က မန္ဘာတစ္ဦးကို ေက်းဇူး)

Sniffing a foul smell

တစ္ေန႕တုန္းကၿဖစ္သည္ ။

ထိုေန႔က မိုးမရြာပါ ။ မိုးမရြာသၿဖင့္ ထံုးစံအတိုင္း ေသြ႔ေၿခာက္ေၿခာက္ ထံုပိုင္းပိုင္း ။ ဆိုေတာ့ကာ ပူစပ္ပူေလာင္ႏိုင္လွသည့္ ညေနခင္းတစ္ခု ။ ညေနကသူ႔အတိုင္းေနေပမယ့္ သူကေတာ့ အေလာသံုးဆယ္ ။ လမ္းတစ္ဖက္ကူးဖို႔ စိတ္မရွည္စြာ ။ သူ႔ေဘးမွာလည္း သူ႔နည္းတူမ်ား…ၿဖတ္ကနဲေၿပာင္းမယ့္ အေရာင္တစ္ေရာင္ကို ၾကည့္ေနၾက ။ လူေတြလမ္းကူးဖို႔ ကားေတြရပ္တယ္…ကူးေနတုန္းပဲ မီးေရာင္ၿဖတ္ၿဖတ္ လတ္လတ္ေတာက္တယ္ ။ ဟုိဘက္ကေနကူးသူအတြက္ ဒီဘက္ကိုေရာက္ၿပီ ။ သူတစ္ေယာက္ထဲပဲ ႏွာေခါင္းရံႈ႕မိသလား ၊ အၿမန္ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ၿပီး လြတ္ရာကင္းရာ လွမ္းမိေနသလား ။ ဒီအနံ႔ကို သူမခံစားႏိုင္ ၊ မစံုမက္တတ္ေတာ့ ။ ဟင္းကနဲ အသံသာ မၿမည္ရွိမည္ ။ ဒီအနံ႕ကို ဒီအနားမွာရတုိင္း စိတ္ထဲမေတာ့ မသက္မသာ ၿဖစ္ၿမဲ ။ ေညွာ္တယ္ ေညွာ္လြန္းတယ္ ။ သူ အနီးစပ္ဆံုး အမ်ိဳးအမည္ခြဲတတ္တာကလည္း ဒါပဲ ၿဖစ္သည္ ။ ေညွာ္တဲ့အန႔ံလား ေညွာ္ေနတာထက္ ပိုဆိုးသလား ။ ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ…သူမႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ့တဲ့ အနံ႔ရယ္ ၊ ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္ လူကိုစြဲကပ္တတ္တဲ့ ဆီေၾကာ္ရဲ႕အပူရွိန္ရယ္…ဘာမွန္းေသခ်ာေအာင္ မခြဲၿခမ္းေတာ့ပါ ။ ေဘးနားက 7/11 ဆိုင္..ေနာက္တဖက္က AirAsia…ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲ ။ သူသည္ အလြန္သန္႔ၿပန္႔ေနတတ္တဲ့သူေတာ့ မဟုတ္ ။သူလိုငါလိုေတြထဲ အသန္႔လြန္ၿပီး ထင္းေနမည့္သူလည္း ဘယ္ေတာ့မွၿဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့မွန္း သိၿပီးသား ။ သို႔ေသာ္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးစ ခႏၶာကိုယ္ကိုမူ ေလွ်ာ္ၿပီးသား အဝတ္တစ္စလို အေပအေရ မခံခ်င္သူ ၿဖစ္သည္ ။ တစ္နာရီခံခံ…ႏွစ္နာရီခံခံ…တစ္ရႈးအသစ္တစ္ရြက္လို ခပ္သန္႔သန္႔ေနခ်င္သည္…ေနာက္မွ ႏွပ္တရံႈ႕ရံႈ႕ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္ေနတာက တစ္ပိုင္းၿဖစ္သည္ ။ ၾကည္လင္ေနေသာ စကၠၿဖဴတစ္ရြက္လို သူ႕ကိုယ္သူ သတ္မွတ္ထားေသာ ခႏၶာသည္ ထိုေနရာကို ၿဖတ္သြားရေသာအခါ ဆီအစိမ္ခံလိုက္ရေသာ တစ္ရႈးစလို ရြဲသြားသည္ ၊ ႏြမ္းဖတ္ဖတ္ၾကီးၿဖစ္သြားတဲ့ ဆီစိမ္စကၠဴစအလား ။ မတတ္ႏိုင္…တကူးတကၿဖစ္ေစ ၊ လမ္းၾကံဳေန၍ၿဖစ္ေစ ထိုအရပ္ေရာက္ေအာင္သြားလိုလွ်င္ ထိုေနရာအနားကိုေတာ့ မလႊဲမေရွာင္သာ ။ ေစာေၾကာၾကည့္ဖို႔ေတာ့ ေကာင္းလွသည္ ။ ဘာေၾကာင့္ ဘာလို႔ ဘာကိစၥ ။ အေၿဖက အိုးခ်န္ကီး … ေနရာက စီးတီေဟာ ပန္နဇူလာ ပလာဇာ … စားဖြယ္စံု သေရစာအမ်ိဳးမ်ိဳးေရာင္းခ်သည့္ ဒီလိုဆိုင္မ်ားထဲတြင္မွ ဒီတစ္ဆိုင္ ဒီေနရာတြင္မွ ေဘာက္မယ့္ေၾကာင့္ တမူထူးစြာ ေညွာ္ရသနည္း ။ ေလဝင္ေလထြက္မေကာင္း၍လား ၊ အသံုးၿပဳထားသည့္ ဆီအန႔ံကိုပဲ အၿပစ္ေၿပာရမလား ၊ လံုေလာက္သည့္ ေနရာအက်ယ္အဝန္းမရွိၿခင္းလား ။ ထိုဆိုင္နားတဝိုက္မေတာ့ အန႔႔ံတစ္မ်ိဳး ၊ တၿငီးၿငီးဟပ္ေနသည့္ အပူရွိန္တို႔က အုပ္ထားၿခံဳထားလို႔ ေကာင္းလ်က္ ။

တစ္ေန႔တုန္းကၿဖစ္သည္ ။

C for Cover

သမိုင္းေပးတာဝန္တစ္ရပ္အလား C series ထဲမွာ တတပ္တအား ပါဝင္အားၿဖည့္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခံယူလိုက္ပါတယ္ ။ အၿခားသူမ်ား မသိႏိုင္ေအာင္ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ ၊ လႊမ္းၿခံဳထားတဲ့ ကာဗာ .. မ်ိဳးေတြလည္းရွိသလို ဒီေနရာမွာေၿပာမယ့္ ကာဗာကေတာ့ သူ႕ေခတ္နဲ႔သူ နာမည္ရွိခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြကို  ရသတစ္မ်ိဳး ဆိုဟန္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ မူဟန္အသြယ္သြယ္ ၿပန္လည္သီဆိုတာကို ရည္ညြန္းပါတယ္ ။  သူ႕ဟာသူေကာင္းၿပီးသား ေအာင္ၿမင္ၿပီးသားသီခ်င္းမ်ားလည္း ပံုစံအသစ္ ၊ အရသာအသစ္နဲ႔ ဆန္းသစ္ထားတာ နားေထာင္ရၿပန္ေတာ့ တမူကြဲတဲ့ စိတ္အာဟာရ ၿဖစ္ေစၿပန္ပါေရာ ။ ၾကည္လင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ  ၿငိမ့္ေၿငာင္းတဲ့ သံစဥ္ေတြက လိုက္ဖက္ညီေစသလိုပဲ ဗေလာင္ဆူတတ္တဲ့အခိုက္အတန္႔ၾကၿပန္ေတာ့ ကမူးရႈးထိုး ဂီတတစ္မ်ိဳးနဲ႔မွ ႏွစ္သိမ့္ေပးႏိုင္ေစလိမ့္မယ္ ။ ဒီအေၾကာင္းအၿခင္းအရာ ၊ ဒီစာသား ၊ ဒီဖြင့္ဟမႈကိုပဲ မတူၿခားနားတဲ့ ဂီတပံုစံေတြနဲ႔ ေဖာ္က်ဴးလိုက္ၿပန္ေတာ့ ၾကားနာသူမွာ ခံစားခ်က္ေတြ ပြက္ပြက္ဆူမိေအာင္ထိ ၿဖစ္လာတယ္ ။ ဂီတပံုစံအမ်ိဳးစံုလွတဲ့ ေက်ာ္ၾကားၿပီးသား သီခ်င္းေတြကို မီးကၽြမ္းေနတဲ့သစ္စ* ေတြရဲ႕ ဖန္တီးမႈ ၊ ပြင့္အံမႈေတြက နားေထာင္သူေတြရဲ႕ စိတ္အစဥ္ေတြကို ေလာင္မီးတိုက္ပစ္လိုက္တယ္ ။ စိတ္မွာေလာင္စာရွိေနမွေတာ့ မူလသီခ်င္းပံုစံကို ေမ့သြားေလာက္ေအာင္ကို ဂီတသစ္မွာ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ၿပာက်သြားမိေရာ ။  ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာေတာ့ ေရွးက သီခ်င္းေဟာင္းေတြကို Punk band ေတြၿပန္ဆိုထားတဲ့ ပံုစံသစ္ဂီတေတြနဲ႔ပဲ အဆက္အဟပ္တည့္ေနပါတယ္  ။ သို႔ေပမယ့္ ဒီစာကိုေရးမိတဲ့ အခုအခ်ိန္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ အာရံုက်တဲ့ဒီဂရီက အနည္းငယ္ ဟသြားပါၿပီ ။ Cover ရဲ႕ အဓိပၸါယ္တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ ဖံုးထားၿခင္း ကာထားၿခင္းအတိုင္းပဲ ေထြးေနတဲ့အာရံုေတြက ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းသီခ်င္းေတြကို ဆူပြက္ေစတဲ့ Cover songs ေတြနဲ႔ပဲ လိုက္ေရာညီေထြ အုပ္ထားၿခံဳထားႏိုင္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ယူက်ဴ႕လိုမ်ိဳး ဂူဂယ္လိုမ်ိဳးမွာ punk cover songs ဆိုၿပီး ရွာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေတြ႔ႏိုင္ နားဆင္ႏိုင္ ခံစားႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ၊ ဗီဒီယိုလိုမ်ိဳး အလံုးလိုက္အရင္းလိုက္ၾကီး မတင္မိေပမယ့္ ဒီလို လင့္ http://www.youtube.com/watch?v=Tw8Mr8ZWJ-Y ေလးေလာက္ေတာ့ ခ်ေရးမိတာ အၿပစ္မၿဖစ္ အေၿပာလြတ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ 😀 ။

မီးကၽြမ္းေနတဲ့သစ္စ* = punk ၏ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳး

Reasons

< ခ်စ္ခင္ရပါေသာ အမ(ၾကီး)တစ္ေယာက္မွ ေပ်ာက္ေနရတာ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ ေမးလာသၿဖင့္ ေမလ္းႏွင့္ၿပန္ေၿဖၾကားၿခင္း၏ အဆက္ >

ေပ်ာက္ေနရတာကေတာ့ .. ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ မိႈင္းၿပာမံႈရီေဝ ေနတာနဲ႔ အာရံုေတြလက္ခံႏိုင္တာထက္ ပိုၿပီးေထြၿပားေနလို႕ပါပဲ အမ ။ လွည့္ေနၾကဘက္ေတြ မလွည့္ႏိုင္ၿဖစ္ေနတယ္ ဆိုပါေတာ့ေလ။ အခ်ိန္ေလးရတာနဲ႔ ဘေလာ့ေတြေတာ့ အၿမန္လာလာဖတ္ၿဖစ္ေနတုန္းပါပဲ ။ အားရပါးရသာ ေသခ်ာမဖတ္ႏိုင္ ကြန္မန္႔မေရးႏိုင္အား ၿဖစ္ေနတယ္ ။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲမအားမလပ္ အလုပ္ေတြမ်ားေနသေယာင္ ဆိုရၿပန္ေတာ့ စကၤာပူက တၿခားသူေတြကို အားနာမိတယ္ ။ ကစားတဲ့အခ်ိန္ကစား ၊ စာလုပ္တဲ့အခ်ိန္ေဆာ့ ဆိုသလို သူ႕အခ်ိန္နဲ႔ ၊ သူ႕အကန္႔နဲ႔သူ အရင္ကေလာက္ မကန္႕ႏိုင္ေအာင္ အာရံုမ်ားေနမိတယ္ဆို ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္ အမ ။

<ဆက္ေရးမိသည္>

အခ်ိန္မရွိဘူးဆိုေပမယ့္ ဒီ ဗီဒီယိုကလစ္ ကိုေတာ့ အခ်ိန္နဲ႔တေၿပးညီ ယူက်ဴ႕မွာ တင္လိုက္ႏိုင္ပါေသးတယ္ ။ ဘယ္လိုဘယ္ပံု ဒီကလစ္ကို ရလာတယ္လို႔ေတာ့ မေမးပါနဲ႔ေတာ့ အမ ။

ေဘးနားက ခိုးခိုးနမ္းေနရတဲ့သူကို ခဏတၿဖဳတ္ဆိုသလို မေတြ႔ၿဖစ္ၿပန္ေတာ့ ရယ္ၿခင္းၿပံဳးၿခင္း မရွိလိုက္တာ ၃၊၄ရက္ေတာင္ ၾကာသြားတယ္ ။ အစက မရွိေပမယ့္ စမိသြားရင္ေတာ့ ရပ္ထား၊ ပစ္ထား၊ ဖ်က္ထားဖို႔ မရႏိုင္ၿပန္ေတာ့ အစရွိအေနာင္ေနာင္ ဆိုတဲ့အထဲမွာ ဒါမ်ိဳးလဲပါေၾကာင္း ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလး တြန္႔လို႔ ၿပံဳးတံုးတံုးနဲ႔ ေရရြတ္မိၿပန္တယ္ ။ ခ်စ္တတ္သြားၿပန္ေတာ့ ခ်စ္လို႔ေနၿမဲ ေနခ်င္ေတာ့သေပါ့ ။ တစ္ေယာက္ထဲပဲေနသြားမယ္ ေၿပာထားတာဟာ တစ္ေယာက္ထဲၿဖစ္ေနသေရြ႕အထိပဲ မွန္ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ေတာ့ရင္ တစ္ေယာက္ထဲကို မေနတတ္ေတာ့လို႔ အဲဒီ့  တစ္ေယာက္ကိုဖ်တ္ဖ်တ္လူး ရွာေနမိေတာ့တာ တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္ေတြ႔တဲ့အထိပါပဲ ။ လံုးလံုးမေတြ႔ဘူးဆိုမွေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲပဲ ၿပန္ေနသြားရေတာ့မွာေပါ့ေလ ။ အေၿပာၾကီးခဲ့ေပမယ့္ ဟိတ္တလံုးဟန္တလံုး အေၿပာၾကီးတဲ့သူဟာ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕က်ေတာ့ “ေအာ္” လို႕ေတာင္ အသံမထြက္ႏိုင္သူ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပါပဲ ၿဖစ္သြားပါေတာ့တယ္ ။ ကိုယ္တိုင္မၾကံဳဖူးေသးတဲ့ အခ်စ္ကို  စာကိုးစကားကိုးနဲ႔ ဖြင့္ဆိုေနခဲ့လိုက္တာ ဝုန္းကနဲေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္ၾကေတာ့ လက္ေတြ႔မညီ စာနဲ႔ညွိ လုပ္ခ်ိန္မရလိုက္ၿပန္ဘူး ။ ခက္တယ္ ခက္တယ္ ရီေလးရွင္းရွစ္တစ္ခု တည္ၿမဲဖို႔ဆိုတာ အေတာ္ခက္တယ္ လို႔ ၿမည္တမ္းရင္းနဲ႔ပဲ အိုးနဲ႔ခြက္ စံုနင္းလို႔  မီးစင္ၾကည့္က ပစ္လိုက္ရေတာ့တယ္ ။ ခ်စ္ခင္ၿမတ္ႏိုးလွပါေသာ ေမ ဆိုတာဟာ အခ်ိန္တစ္ခုထိၿဖစ္ၿပီး ခိုင္ၿမဲတြယ္တာေႏွာင္ဖြဲ႕ရပါေသာ ေမာင္ ဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္တစ္ခုေက်ာ္သြားမွစေၾကာင္း ေရးေတးေတး သေဘာေပါက္သလိုလို ရွိလာပါတယ္ ။ခ်ည္ေတာ့ခ်ည္ၾကတာပဲေလ ။ လြတ္မွာစိုးလို႔ မရမက ခ်ည္ေနသူဟာ အမွတ္တစ္ခုေက်ာ္သြားရင္ လြတ္ထြက္မရေအာင္ အခ်ည္ခံသူလဲ ၿဖစ္သြားတတ္ေသးတယ္လို႔ က်ဴရွင္မွာ မသင္ခဲ့ရဘူး ။ ပီးယားတူပီးယား  (peer-to-peer) အခ်င္းခ်င္းေတြ႔မွ ေမးၿမန္းၾကည့္ရပါဦးမယ္ ။

အမွန္ကေတာ့ ေအာက္ကစာစုေလးကို ခ်စ္ဆိပ္တလူလူတက္ေနခ်ိန္မွာ တင္ပစ္လိုက္ဖို႔ရည္ရြယ္ထားေသာ္လည္း ခ်စ္မီးေတာက္ေၾကာင့္ကို ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနရတာနဲ႔ ဒီစာအရင္တင္တဲ့စခန္းမေရာက္လိုက္ဘူး ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အၾကမ္းေရးထားတာကို ကူးလိုက္ပါတယ္ ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်စ္မီးေၾကာင့္ တေၿမ့ေၿမ့ ေလာင္ကၽြမ္းေနရၿပီေပါ့.. အစ္အစ္..

ေရွ႕မွီေနာက္မွီေတြက သိပါလိမ့္မယ္ ။ ဒီသီခ်င္းကို မွတ္စုစာအုပ္မွာ ကူးေရးဖူးတာမ်ိဳးလဲ ရွိခ်င္ရွိခဲ့လိမ့္မေပါ့ ။ ေရွ႕ၾကီးပဲမွီတဲ့သူေတြက တစ္ေခတ္တုန္းက တူးတူး ဆိုခဲ့ဖူးတာပဲ မွတ္မိမယ္ထင္ရသလို ေနာက္ပဲမွီတဲ့သူေတြၾကၿပန္ေတာ့ အဲလက္စ္ ၿပန္ဆိုဖူးတာပဲ ၾကားဖူးမယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ေရွ႕ေခတ္ကိုလြတ္သြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲလက္စ္က တူးတူး ဂီတသက္တမ္း ၁၅ႏွစ္ၿပည့္ Live Show အေခြမွာ ဆိုတာပဲၾကားဖူးပါတယ္ ။

” တကယ္လို႔သာ ခ်စ္သူနဲ႔သာ မဆံုစည္းရရင္ ” နဲ႔အစခ်ီၿပီး

” ၾကင္နာသူရဲ႕ အရိပ္သ႑န္ေတြ အေတြးမွာ ထင္ဟပ္ၿငိတြယ္ေန ” ေတြ ၊

” လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ တမ္းတမိတယ္ ” ဆိုတဲ့ စာသားေတြနဲ႔

အဲဒီ ” မေၿပာင္းလဲတဲ့အခ်စ္ “

သီခ်င္းကို အမွတ္ထင္ထင္ၿဖစ္ေနစရာ အေၾကာင္းေတြ ရွိေနမိတာကိုး ။ နားေထာင္ခ်င္လို႔ ရွာၾကည့္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ရွာမေတြ႔ခဲ့ဘူး ၊ ေတြ႔မယ့္ေတြ႔ၿပန္ေတာ့ ေတြ႔ဖို႔မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အခါမွ အမွတ္မထင္ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ (အခ်စ္ဆိုတာလဲ အဲလိုပဲ ၊ ဟင္းး ) တခုပဲ ကိုယ္နားေထာင္ခ်င္တာက ၿမန္မာသီခ်င္းေပမင့္ ၾကားမိတာက အဂၤလိပ္မူရင္း သီခ်င္း ၿဖစ္သြားတာပါပဲ ။

စာသားေတြကလဲ ဖမ္းစားႏိုင္လြန္းတယ္ ။ သီခ်င္းစစေပၚတဲ့ အခ်ိန္ကဆို ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ မေမြးေသးေပမယ့္ ေခတ္အဆက္ဆက္က သူ႕ထက္သူ အဆိုေတာ္ေတြ မရိုးႏိုင္ ၿပန္ဆိုၾက ဆန္းသစ္ၾကနဲ႔ ဒီသီခ်င္းဟာ အခုထက္ထိ ရွင္သန္သစ္လြင္ေနပါေသးတယ္ ။ ဒီသီခ်င္းကို မူကြဲမူသစ္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဆိုၾကသမွ် ဒီပံုစံေလးကလည္း ထူးထူးၿခားၿခား ရင္ခုန္သံၿမန္ေစပါေသးတယ္ ။

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အဲလက္စ္ဆိုထားတဲ့ ၿမန္မာဗားရွင္းသီခ်င္းကို စီဒီထဲထည့္ၿပီး ခ်စ္လြန္းလွ ‘သူ’ ကိုေပးဖူးပါတယ္ ။ နားေထာင္မိရင္မ်ား ကိုယ့္အေပၚထားတဲ့ သူ႕ ရဲ႕မာေၾကာခက္ထန္လွတဲ့စိတ္ေတြ ေပ်ာ္ဆင္းသြားေလမလား လို႔ေပါ့ေလ ။

အဲဒီေခတ္တုန္းကေတာ့ စီဒီထဲပဲ သီခ်င္းထည့္ၿပီး နားေထာင္ေစခ်င္ သူ ကို ေပးရတာပါပဲ ၊ အခုေခတ္မွာဆိုရင္ေတာ့ facebook ေပၚတင္လိုက္ရံုပဲေပါ့ ။ ကိုယ့္ရဲ႕ သိေစခ်င္သူက ေတြ႕မိဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္မယ္ ။ အခုေခတ္ကေလးေတြ ကံေကာင္းၾကပါတယ္ေလ။ ရွေစခ်င္တဲ့သူကို တိတိပပ ခုတ္ႏိုင္ပါေပတယ္ , ဟူးးး …